Կոնֆուցիականություն

Կոնֆուցիականություն կամ Կոնֆուցիոսականություն ( ավանդական չինարեն՝ 儒學, պարզ չինարեն՝ 儒学) , Չինաստանումտարածված բարոյա-քաղաքական իմաստասիրական համակարգ (ուսմունք) և կրոն։ Ուսմունքի հիմնադիրը Կոնֆուցիոսն է։

Հիմնական եզրույթաբանություն

Կոնֆուցիականության չինական բնորոշումը չի պարունակում հղում դրա հիմնադրին՝ դա չին.՝ 儒 կամ չին.՝ 儒家 է, այսինքն «Կրթված մարդկանց դպրոց»։ Այս կերպ ավանդությունը երբեք գաղափարախոսական համակարգը չի համարել մի մտավորականի տեսական ժառանգությունը։ Կոնֆուցիականությունը, փաստորեն, իրենից ներկայացնում է դրույթների ու դասերի համախումբ, որոնք ի սկզբանե դարձել էին հնագույն առասպելների ու գաղափարների զարգացման աղբյուրը։ Հին կոնֆուցիականությունը դարձավ նախորդ ազգային քաղաքակրթության հոգևոր փորձի մարմնավորումն ու ավարտը։ Այս իմաստով կիրառվում է չին.՝ 儒教 տերմինը։

Ուսմունքը

Ըստ Կոնֆուցիոսի, երկինքն ու երկնային կամքն են՝ որպես բարձրագույն և գիտակցորեն ներգործող ուժ, որոշում մարդկանց գործողություններն ու վարքը, նրանց հասարակական դրությունը։ Ուսմունքն առաջին հերթին ուղղված էր մարդու կատարելագործմանը համակեցության մեջ։ Վարդապետության հիմնական դրույթը մարդասիրությունն է (ժեն)՝ բարոյականության սկզբունքը, որով μնորոշվում են մարդկային «կատարյալ» հարաբերությունները թե՛ հասարակության մեջ, թե՛ ընտանիքում։ Ըստ Կոնֆուցիոսի, մարդկային գործունեության գնահատման հիմնական չափանիշը մարդասիրությունն է. «Մի անիր մարդուն այն, ինչը չես ուզում, որ արվի քեզ, և այդժամ թե՛ պետության մեջ, թե՛ ընտանիքում դու չես զգա թշնամանք քո հանդեպ։ Մշակելով պետության բանական կառավարման գաղափարախոսությունը, նա առաջադրել է դրույթ, որ պետությունը նույն ընտանիքն է, միայն շատ մեծ, ուստի և՝ դրանց գործող սկզբունքները նույնն են։

Իր գաղափարներն իրականացնելու համար Կոնֆուցիոսը հիմնել է դպրոց, որում պատրաստվում էին բարձր պաշտոնի հավակնող երիտասարդներ։ Նրանք կոչված էին օգնելու տիրակալներին՝ հիմնել արդար և առաքինի իշխանություն, որի միջոցով հնարավոր կլինի հասնել ներդաշնակության և համաչափության՝ մարդկային համակեցության մեջ և ողջ տիեզերքում։

Կոնֆուցիականությունը դարձավ ավանդական չինական մշակույթի առանցքային տարրերից մեկը։

Կոնփուցիոսի կողմից զարգացած փիլիսոփայական ուսմունք (551 - 479 մեր թվարկությունից առաջ) և նույն պես զարգացած է իր հետեևանքներով, որոնք դարձան մի կրոնական համալիր՝ Չինաստան, Կորեա, Ճապոնիա և ելի մի քանի երկրներ։ Կոնֆուցիան հանդիսանում է աշխարհայաց, հասարակական էթիկա, պոլիտիկական գախափարախոսություն, գիտական ավանդույթ, կյանքի ապրելակերպ, երփեմն դիտվում է որպես փիլիսոփայություն, երբեմն որպես կրոն։ Չինաստանում այս վարպետությունը հայտնի է որպես 儒 կամ 儒家 (այսինքն «գիտնականների դպրոց», «գիտնական կարդացողերի դպրոց» կամ «կռթված մարդկանց դպրոց»); (կոնֆուցիականություն)- սա արևելյան տերմին է որը համարժեք չէ չինական լեզվի մեջ։

Կոնֆուցիզմը առաջացել է որպես բարոյական և սոցիալ - քաղաքական վարդապետության շրջանում, գարնանը և աշնանը (722 - 481 մեր թվարկությունից առաջ)

Կայսերական Չինաստանի, կոնֆուցիզմը դեր է խաղացել որպես խոշոր կրոն, սկզբունքը պետության կազմակերպման և հասարակության համար ավելի քան երկու հազար տարի։

Կոնֆուցիացիայի հիմնական հասկացությունները և խնդիրները

仁 (rén) - Րեն, մարդասիրություն, մարդկություն, արժանի, մարկային մարդ, հիմնական պտուղ.Եթե ​​մենք դիմում ենք փաստացի կոնֆուցիականների կանոնի, պարզ է դառնում, որ հիմնական կատեգորիաները, մենք կարող ենք հատկացնել 22-ը (քանի որ թարգմանություններ նշելը առավել տարածված է մեր գրականության արժեքների և մեկնաբանությունների մեջ)

• 義 (yì) - Ի, պարտք/արդարություն, պայմանավորված արդարություն, պատասխանատվության զգացում, իմաստ, արժեք, ընկերական հարաբերություններ.

• 禮 (lǐ) - Լի, արարողություն, միացում, կանոններ, արկած, որպես հիմք կոնֆուցիականների փիլիսոփայության, նվեր.

• 道 (dào) - Դաօ (ճանապարհ) ճշմարտություն, մեթոդ, որպես կանոն, սովորույթ, բարոյականություն, էթիկա.

• 德 (dé) - Դէ, ուժեղ ուժ, mana (ըստ E.A. Torchinova), բարոյական հարաբերություն, մարդականություն, ազնվություն, հոգու ուժ, արժանապատվություն, բարեսրտույուն,

• 智 (zhì) - Ճի, իմաստություն, խելք, ռազմական խորամանկություն, իմաստուն.

• 信 (xìn) - Սին, անկեղծուրյուն, հավատ, վստահություն, իրական.

• 材 (cái) - Ցաի, կարողություն, տաղանդ, տաղանդավոր մարդ, մարդու բնույթը.

• 孝 (xiào) - սկզբունք՝ Սիաօ, ծնողների հանդեպ հանգանքը, նվիրված խնամք ծնողների հանդեպ, սուք.

• 悌 (tì) - Թի, հարգանք ավագ եղբորը, հարգանք մեծերի նկատմամբ, կրտսեր եղբոր սերը ի հանդեմ ավագ եղբոր.

• 勇 (yǒng)- Յոն, քաջություն, խիզախություն, զինվոր.

• 忠 (zhōng)- Ճոն, հավատարմություն, նվիրվածություն, անկեխծություն, լինել ուշադիր, պահպանել զգուշություն, ծառայել հավատարմորեն.

• 順 (shùn) - Շուն, լսող, հնազանդ, իմաստալի, ճաշակ, բարգավաճ, զոհաբերություն կատարել (մեկին)

• 和 (hé) - Հէ, ներդաշնակություն, խաղաղություն, հանգստություն, համերաշխություն, համահունչ,

• 五常 (wǔcháng)- Ուչան, հինգ պարբերականություն (仁, 義, 禮, 智, 信). Որպես հոմանիշ կարող է օգտագործվել՝ 五 倫 (wǔlún - ուլյուն) ներմերը, մարդկային հարաբերությունները (ինքնիշխանի միջև և նախարարի, հոր և որդու, ավագ և կրտսեր եղբոր, ամուսնու և կնոջ, ընկերների միջև) նաև կարող է օգտագործվել 五行 (wǔxíng) — Ուսին, հինգ տարրերը, հինգ արժանիքներ (ի տիեզերաբանության և երկրի վրա, փայտ, մետաղական, կրակ, ջուր)

• 三綱 (sāngāng) - Սանգան, երեք նեցուկ ( Իշխանի բացարձակ իշխանությունը ի հանդեպ իր հպատակներին, հայրը որդու, ամուսինը կնոջ նկատմամբ). Tung Chung-shu, քանի որ մենք պետք է տեսնենք, ավելի ուշ, ներկայացրեց հայեցակարգը 三綱 五常 (sāngāngwŭcháng) - Sanganuchan, «Երեք նեցուկ և հինգ անփոփոխելի կանոններ» (քաղաքացու հնազանդությունը իշխանin, որդու հնազանդությունը ի հանդեպ հոր և կնոջ-ամուսնուն, մարդկություն, արդարություն, քաղաքավարություն, հետախուզություն և հավատարմություն.

• 君子 (jūnzǐ) - Ջունջիե ազնիվ ամուսին, կատարյալ մարդ , մարդ ամենաբարձր բարոյական հատկանիշներով, իմաստուն և բացարձակապես առաքինի մարդ, սխալներ չգործող. Հնում, «որդիները տիրակալների» - ի Մին - հարգալից նշումը ութ ղեկավարների դպրոցի Dongling (東 林 黨)

• 小人 (xiǎorén) — Սյաորեն, ցածր մարդ, վախկոտ ժողովուրդ, փոքր մարդ, հասարակ մարդ, փոքրոգի, ստոր մարդ։ Ավելի ուշ, այն օգտագործվել է որպես նվաստացնող հոմանիշ դերանուն «ես», երբ խոսքը վերաբերվում է մեծահասակներին (իշխանության կամ ծնողների)։

• 中庸 (zhōngyōng) — Ճոնյոն, ոսկե նշանակում, «Մերձավոր և անփոփոխ» (ինչպես կոչում համապատասխան կանոնի)։

• 大同 (dàtóng) — Դատոն, մեծ միաբանություն, հետևողականություն, ամբողջական ներդաշնակություն, ամբողջական ինքնություն, հասարակության անգամ Յաօ (堯) և Շունյա (舜).

• 小康 (xiăokāng) — Սյաոկան, ոչ շատ մեծ (միչին) բարեկեցություն, պետական ​​հասարակության, բարեկեցիկ հասարակություն։

• 正名 (zhèngmíng) - «Անունների ուղում» կհանգեցնի անունը համահունչ էության իրերի և երևույթների։

Արդեն հետո հայտարարբեց Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետություն, Մաո Ցզեհունաի օրոք, կոնֆուցիականությունը հայտարարվեց որպես ուսուցում, կանգնած առաջընթության ճանապարհի կեսին։ Հետազոտողները նշում են, որ չնայած պաշտոնական հալածանքի, կոնֆուցիզմը իրականում ներկա է տեսական պաշտոններում և գործնական որոշումներում։